30yaşmanifesto/protesto’su

ahanda geldi 23’ü.. nasılda büyütür, dramatize edip, arabesk bir söylem içerisinde geçirecegim dogumgünümüüüü! :D

ne yazıcagımı bilemedim… hem 30unda kadın yazmak istiyorum (daha acemiyim ama fikrim var), hem “o ne beaaa!otuz mu?öööööööö” demk istiyorum.. ne dersem diyim, bi şekil devam ediyo bu yaş mevzuu.. evet her zaman problem edindim, yapmak istediklerimin bir kısmını yetiştirememkten kaynaklı iç bunalımların açılımları bunlar. “hocam, bi 15 yıl daha uzatma verseniz, şey ben yetiştiremedim de???” :D

burda oturup, bundan sona şöle olcam, böle yapcam gibi plan program manifestosu yazmıcam! bazı ufak kırıklıklar dışında, kafamın içinden geçen cümlelerden memnunum, bu benim! otuzunda neysen otuz birinde de aynısın derler mi? :P yapıcağım, yapmam gereken, yapsam hiç fena olmaz dediğim ise; sevdiklerim ve sevildiklerimle, kendimle, keyifli, güneşi taaa içimde hissettiğim, yağmuru kafamın derisine duyumsadığım, karın içine soktuğum parmak uçlarımdaki karıncalanmayla, gözlerimdeki sulanmalar, yanaklarımdaki gamzesiz kasılmalarla geçen bir hayat istiyorum o kadar.

ps: nolursa olsun dramatik bir kişiliğim var naaapim; gün bitimine kadar aradınız aradınız, valla ağlarım bak!!! mailler de kabulümdür :D

xxx

ekin.