enfeksiyonist oldum ben!!!

nefes almakta zorlanmak nasıl kötü birşeymiş meğersem… canın acıyarak en temel yaşam belirtilerini gerçekleştirmeye çalışmak falan.. çanakkalede aynen böl oldum; biton ERmış, Boston Legal’mış, scrubs’mış izledikten sona, nefes alamayıp sol tarftan acı içinde kalınca, dedimki “yaaa herhalde bahsi geçen kalp krizi böle oluyor!!! herhalde hafif çapta bi kriz geçiriyorum… hmmmm medical bir takım desteğe başvurmak lazım..” bu kadar sakin tepkiler vermeme rağmen, 18 mart üniversitesi sağlık merkezine girince panikledim tabiii.. hafiften de olsa o ekşimtrak soğuk hastane kokusunu da zor bela içime çekince, büsbütün “nefes a-laaa-mı----yo-rummm” oldum… popomdan yediğim iğne, o hastane yeşili olması beklediğim ama mor renkteki çarşaflı yatakta kıpırdamadan geçirdiğim 4 saat… aaaaaaay çok feciydi.. bi de, telefonla birilerini arıyıp anlatmak, sevgiliden sıcak, tematik, accık şımarık tonda cümleler duymak, anneden yine sıcak ama ciddi telkinler almak, falan istedim ama konuşamıodum ki.. o zaman farkettim ki, ben konuşan biriyim, hatta hızlı konuşuyorum çoğu zaman galiba?neyse bu başka bir konu… kimseyi heyecanlandırmamak anlamında da harekete geçemedim.. ama cidden çok korrktum.. incilay hocam ve sagolsun ali hocam desteklediler, teşekkur ederim.. haa bi de meltem hemşire vardı, dünya tatlısı, en büyük destek ondan. 20 dakikada bir yanıma gelip “sakin ol, dünyanın sonu değil, birazdan daha iyi hissediceksin gibi telkinlerde bulundu:) i luv meltem hemş.

neyse, çanakkaleden erken döndüm… pazartesi hemen beytepe >medico>dr suna hanım yaptım.. bu arada agrım/acım da hafifledi biraz..neyse suna hn. hemen kan/idrar/röntgen sürümcemesine soktu beni.. ben tam içimden, “yaaa biraz abartmadık mı?neyse hepsi yarım saate biterdediler, ee yapayim bari..” dedim ve soluk soluga tamamladım sürümcemelerimi, tekrar odasına gittim.. suna hn. direkt eline aldığı gibi “hmmm tahmin ettiğim gibi, idrar yollarında enfeksiyonun var..” diyince.. “bi dakka yaaa, benim ciğerlerim ağrıyodu, ne alaka şimdi oldum..” neyse devam ediyoruz, bitmedi tabiki, daha röntgen kısmı var, o kadar başlık attık enfeksiyonizmle ilgili:S

sonra, sırt dinleme, beyaz ışıklı pano üzerine takılan röntgene uzun uzun bakarak, hmmmmm diyerekten elindeki tükenmez kalemin ucunu belirli noktaları işaret edicek şekilde tutma falan derken gelen cümle şöle oldu: ciğerlerinde ufak bir enfeksiyon da var, ama şu kenarları göremiyorum; kliniğin bilmemne (bu kısmı anlamadıgm için böle yazıorum) hastalığı da olabilir, riske atmayalım, önemli bir hastalık olabilir, sen bugün acil göğüs hastalıklarından birine görün mutlaka…” dedi. dedim: allllaaaaaaa, bak işte sonunda b.ku yedim…. neyse, sona anne aranır, güç bela duygu isimli ciddi ama sakin/güleryüzlü 60’lı yılların gözlüklerine benzer hafif uçları sivri gözlüklü doktora gidilir; “canm, telaşlanma o bilmemneden yok, enfeksiyonun var, akut bronşit başlangıcın var, hadi canım sen al antibiyotiğini yat, dinlen.. :D seni de seviorum dr duygu hanm.. sonuç olarak alttan üstten enfeksiyonizmle haşır neşirim, duyurulurrr:D

(evet evet, sigara içme konusunda beklenen bilindik tevsiyeleri iki doktordan da aldım… biraz azaltma peşindeyim… naaapim, bu konuda pek bi iradem yok..bakces artık…)

burdan özellikle sesleniorum; grafik tarihi dersi alan siz sevgili üçüncü sınıf grafik öğrencileri; cuma günü zaten ancak 10 kişinin geleceğini düşündüğüm dersin iptali söz konusu olabilir, lütfen gratepe blogundan takip ediniz…