skntl.durum.sheysi / gündüzcülük

rahatsız bir gün bugün.. dün gece pek ii uyuyamadm; 2 saat uyu uyan sona bi daha uyu, başın döner gibi olsun olmasın.. bişii... bide 2 gecedir yakın temalara sahip kabuslar görüyorum. bayaa bi şekil uyanıp, gözlerim dolu dolu oluyor.. sona uyumaya çalışıyorum. uyuyorum da, yani ben çok acaip uyku problemi çeken biri hiç olmadım.. annem hep anlatır: "mesele başını yastığa koydurmakta, bi şekil kandırıp kafasını yastığa değdirtebilirsem hemen uyurdu ekin" die anlatır hep. (ben uslu olan çocukum :)) neyse, sabah da banu "pek uyuyamamış gibi görünüosun" diiince, bayaaa evet dedim uyuyamadım :) bakalım bu gece nooolcak. skntıl durum sheysi işte.

>> yazasım var.. çok feci.. konu da bulursam süper olucak..

>> o zaman bir alıntı yapalım: "Yalnızca baktığımız şeyleri görürüz. Bakmak bir seçme edimidir." (Berger, 1986) demişler efenim. görmek ve bakmak arasındaki fark neyseki türkçemizde yerini bulabilmiş...

>> yine gündüzcü oldum bu arada.. eskiden okullarda sabahçı, öğlenci ayrımı vardı.. belki hala vardır bilemiorum.. hep sabahçıların daha avantajlı olduklarını düşünürdüm... sonraları sabah kalkma eyleminin iç karartıcı, anti-moto'sunu keşfedince, yine olsa acaba öğlenci mi olmak isterdim die düşünüyorum.. mesela, hep söylüyorum; çalışma saatlerimiz 10.00 ile 15.00 arasında olmalı bence. hem daha efektif, hem bişey olur :) bi de o zaman gece geç vakite kalabilrsn.. gece 11 veya 12 olduğunda yaaa yarın sabah iş var, die gerilip, sorumluluk abidesi haline gelmek ayrı bi olay... herkez otururken, muhabbet falan ya da bişii, sorumluluk abidesi, örnek insan davranışı sergileme zorunluluğu boğar insanı... neyse, pek içlenmişim konuya demek :) neyse sonuç; gündüzcü oldum ben :)

>> skntl durum sheysi dolayısıyla daha fazla yazmiciiiim.. ekn.